strony czegoś

См. также в других словарях:

• strona — ż IV, CMs. stronanie; lm D. stronaon 1. «każda z powierzchni ograniczających jakąś bryłę; prawy albo lewy bok czegoś, brzeg, ściana, krawędź czegoś; przestrzeń, miejsce na krawędzi czegoś, np. drogi, rzeki» Południowa, północna, wschodnia,… …   Słownik języka polskiego

• z — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę z, wchodząca także w skład dwuznaków: rz, cz, sz, dz» ◊ Od a do z «od początku do końca; wszystko» 2. «spółgłoska przedniojęzykowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II 1. «przyimek łączący się z… …   Słownik języka polskiego

• tył — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. tyle {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część, strona czegoś przeciwna w stosunku do przodu, przedniej, frontowej strony czegoś; usytuowana najdalej w odniesieniu do części… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wzgląd — m IV, D. względu, Ms. względzie; lm M. względy 1. «branie czegoś lub kogoś pod uwagę, zwracanie uwagi na kogoś albo na coś, liczenie się z kimś, z czymś» Wzgląd na zdrowie. Wzgląd na pokrewieństwo, na czyjś wiek. ∆ Bez względu na coś «nie biorąc… …   Słownik języka polskiego

• od tyłu — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} od tylnej części strony czegoś, kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bandyta zaszedł go od tyłu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} od strony przeciwnej od… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• za — 1. «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami w ich funkcji) w bierniku lub narzędniku» a) «w połączeniach z biernikiem tworzy wyrażenia, w których najczęściej są oznaczone: miejsce, do którego jest skierowane jakieś działanie… …   Słownik języka polskiego

• cień — m I, D. cienia; lm M. cienie, D. cieni (cieniów) 1. «ciemne odbicie oświetlonego przedmiotu padające na stronę odwróconą od źródła światła» Krótki, długi cień. Cień drzewa, wieży, domu. Drzewa dawały dużo cienia. Cień pada na coś, kładzie się,… …   Słownik języka polskiego

• przerzucić — dk VIa, przerzucićcę, przerzucićcisz, przerzucićrzuć, przerzucićcił, przerzucićcony przerzucać ndk I, przerzucićam, przerzucićasz, przerzucićają, przerzucićaj, przerzucićał, przerzucićany 1. «rzucić coś z jednego miejsca na inne, rzucić coś przez …   Słownik języka polskiego

• wewnątrz — «w zamkniętej, ograniczonej czymś przestrzeni, we wnętrzu czegoś; pod powierzchnią, w środku, w głębi» Wewnątrz domu, samochodu, pojemnika. Punkty wewnątrz okręgu, płaszczyzny, bryły. Umieścić coś, znaleźć się wewnątrz czegoś. Orzech wewnątrz… …   Słownik języka polskiego

• zewnątrz — 1. przestarz. «poza obrębem czegoś (budynku, pomieszczenia, terenu, środowiska); poza granicami państwa, na zewnętrznej stronie czegoś; z wierzchu» dziś tylko w wyrażeniach: Na zewnątrz, z zewnątrz. Flagi wywieszono na zewnątrz budynku. Nosić… …   Słownik języka polskiego

• po — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z biernikiem {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje na granicę zasięgu czegoś w przestrzeni lub w czasie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wanna wypełniona po brzegi wodą. Śnieg po… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień